PAG. 112 (GoogleBooks)
Incipit: Certus]
Scribae: Seumas Macdonald
Status:
Pag. 112
CE.
Certus] Certae fidei, Plin. Iun. Exploratus, Cic. Locuples testis. Ratus. Fidelis ager, Id. Status fidei cursus, Firm. Stabilis quaestus, Cat. Credulae rates, (quibus tuto te credas,) Sen. Praesentissimum remedium, Col. Praesentaneum, Plin. Authenticus, Vlp. Paul. IC. Pistrinum scribam in mundo, si id faxem, mihi, Plaut. i.e. certum. Testata dicere, Cic.
Certissime] Certo certius.
Certus alicujus rei] Certus reliquendae vitae. Certus mori, Sili.
Cervical] Pulvinus, Plin. Culcitra plumea, Cic. (Ab inculcando,) Culcitella, ex Plaut. Lips. Culcitula, Lucil.
Cervicosus] Durae cervicis, Er. Vid. Contumax.
Cervix] Corpus a cervicibus demittere, Cic.
Cerussa] Psimythium, Plin. Melinum, Id. Annulare, vel, Anulare, Id. Fucus splendens, Tibul. Medicamen faciei, Iuv. Lomentum, Plin. Sputum tenue, Iuv.
Caespes, et cespes] Cutis terrae, Plin. Frustum terrae herbidum, ex Graec.
Cespitator, equus] Equus suffosus. Cernicus, Virg.
Cessare] Abire incepto, Liv. Facere intercapedinem scribendi, Cic. Deserere susceptum officium. Intermittere studia. Interponere moram. Silent leges, Id. Pausare. Pausam facere. Concessare, Plaut. Quiescebant edicere, Gell. Supersedere loqui, Liv. Cessator sum, Er. Vid. Desinere.
Cessatio] Inercapedo scribendi. Pausa loquendi. Intermissio ab actione. Interspiratio. Vacatio laboris, Cic. Concessatio. Requies forensium negotiorum, Col. Intervallum. Silentium, Liv. Sine intermissu cantus, Plin. Interstitio et cessatio juris, Gell.
Cessator] Tardus. Segnis. Piger, Cic. Lentus gradus, Val. Max. Tardior, quam corbita in tranquillo mari. Cum pedicis condidicisti hoc grassari gradu. Cochleam tarditate vincit. Tandem si podagrosis esset pedibus, jam rediisse oportuit. Formicinum gradum movet. Testudineus gradus. Pulmoneis qui esset pedibus, prius venisset. Pulmo prius venisset, Plaut. Veternosus senex, Ter. Asino pigrior, Mart.
Cete,
Comments (9)
Seumas Macdonald said
at 2:33 am on Jan 8, 2009
I am quite unsure about 'suffosus' under Cespitator. I could distinguish f from s, and failed to find a suitable Latin word. Suggestions?
Seumas Macdonald said
at 2:39 am on Jan 8, 2009
Correction to last comment: "I couldn't distinguish f from s"
tmccarthy said
at 5:44 am on Jan 8, 2009
I think you got the 's' right. I took a look and it's clearly 's':
this is what I got from Whitaker's Words:
An internal 'o' might be rendered by 'u'
suffus.us VPAR 3 1 NOM S M PERF PASSIVE PPL
suffundo, suffundere, suffudi, suffusus V [XXXCX]
pour in/on; cause to well up to surface; cover/fill with liquid that wells up;
The Virgil citation has got me. I couldn't find "cernicus" anywhere. A wiki search makes me think it's a snail.
Seumas Macdonald said
at 5:54 am on Jan 8, 2009
Yeah, I looked up the Whitaker's, and that's what gave me my best take on it.
Johan Winge said
at 6:25 am on Jan 8, 2009
Indeed, suffusus it is. Cf. Aeneid 11, 671:
tum Lirim Pagasumque super, quorum alter habenas 670
suffuso reuolutus equo dum colligit, alter
dum subit ac dextram labenti tendit inermem,
praecipites pariterque ruunt. ...
On this verse, Servius comments:
"SVFFVSO casuro: nam 'suffusi' equi dicuntur quos vulgo incespitatores vocant. Alii 'suffosso' legunt, id est praecipiti et iam cadenti."
Laura Gibbs said
at 9:07 am on Jan 8, 2009
Even Lewis & Short is baffled by the whole business - for cespitator (which they spell caespitator), they have an entry - unusually, in the plural only (caespitatores), with only Servius as the citation... and DUB. marked after the whole thing! I don't have an Oxford Latin Dictionary on hand to consult; it would be interesting to see how they handle caespitator there.
Here's Lewis & Short:
caespitatores suffusi equi, Serv ad Verg. A. 11, 671 dub.
Gregory Guderian said
at 10:28 am on Jan 8, 2009
OLD s.v. caespito -are, intr. cespito. To stumble.
cum proprium sit caeci ~are [Quint.] Decl. 2. exc. M.
Cf. in De briefwisseling van Pieter Corneliszoon Hooft, Derde deel (1638-1647) (editione interretiali) <http://www.dbnl.org/tekst/hoof001hwva04_01/hoof001hwva04_01_0389.htm> pag. 721, epistulam 1288, 10. nov. 1645 scriptam:
"Heros Muydensis diu cum podagricis doloribus conflictatus, iam cum pedibus in gratiam redijt. ambulat mecum sed Vulcanio et cespitante gradu."
cum notula:
"Hinkend: de vuurgod (= Ηφαιστος) was kreupel (b.v. Homerus, Odyssea 8, 308); een caespitator (zo las van Baerle Servius, Aeneis 11, 671) is een paard, dat gauw valt over caespites = graszoden. Het werkwoord caespitare is alleen aangetroffen bij Pseudo-Quintilianus, Declamationes (in de Excerpta Monacensia) 2 (p. 358, 79 ed. G. Lehnert 1905)."
Laura Gibbs said
at 11:46 am on Jan 8, 2009
Optime, Gregory! Ergo, nomen "caespitator" (sive "cespitator") in Oxford Latin Dictionary omnino deest (non miror, si commentarium Servii fons unicus est)... Hocine recte intellexi?
Gregory Guderian said
at 11:17 pm on Jan 8, 2009
OLD quidem deest vocabulum caespitator.
Anno 1837 verbum caespitare a Ioanne Philippo Krebs, in libro c. t. Antibarbarus der lateinischen Sprache, hoc modo explicatum est: "neulateinisch, es heisse was es wolle." :-)
You don't have permission to comment on this page.